Zimbabwe
Zusterbonden in Zimbabwe
De werkgroep maakt deel uit van de landelijke Sub Sahara werkgroep van de FNV. Vorig jaar bezocht de hoofdredacteur van the Worker, Ben Madzimure, op onze uitnodiging Groningen. Zijn programma omvatte o.a. gesprekken met de hoofdredactie van het Dagblad van het Noorden en met Gedeputeerden en ABVAKABO-leden van de Provincie. Bij het Dagblad van het Noorden kreeg hij 7 afgeschreven laptops mee voor de redactie van the Worker. Inmiddels worden deze intensief gebruikt. Verder besloot de ABVAKABO de website van the Worker te faciliteren.
Van 17 t/m 24 augustus bezocht een FNV/ABVAKABO-delegatie, met onder andere werkgroeplid Gerhard Consten, Zimbabwe ter gelegenheid van het ZCTU-congres in Bulawayo. Er werden ook gesprekken gevoerd met zusterbonden en sleutelfiguren. De WIS heeft rond Gerhards reis een inzamelingsactie gehouden waardoor een digitale camera aan de krant the Worker geschonken kom worden.
ABVAKABO FNV steunt via de PSI onze zusterbonden met name via (mede)financiering van projecten gericht op vakbondsopbouw. Zo is bijv een paar jaar geleden in de CAO-onderhandelingen van de provincies € 60.000 uit de loonruimte ter beschikking gesteld. De afgelopen jaren werden regelmatig vertegenwoordigers van zusterbonden door de ABVAKABO naar Nederland uitgenodigd en bezochten delegaties van de ABVAKABO de zusterbonden in Zimbabwe.
Geschiedenis van Zimbabwe in kort bestek:
Zimbabwe kreeg in 1980 onafhankelijkheid. De eerste president was Robert Mugabe van de ZANU-PF. Sindsdien wordt Zimbabwe als een één-partij staat geregeerd. Als gevolg van Mugabe's dictatoriale en dogmatische wijze van regeren is de bevolking er de laatste decennia niet echt op vooruit gegaan. Als reactie op onlusten in Harare, reageerde Mugabe hierop in 2000 met het aankondigen van een landhervorming, waarbij zo'n 1500 blanke eigenaars van boerderijen zouden worden onteigend. Tal van rondstruinende bendes van ex-militairen waren maar al te bereid om Mugabe hierbij een fysiek handje te helpen, met plunderingen en brandstichtingen. Zij waren ook een belangrijke intimiderende factor om te bespoedigen dat Mugabe in maart 2002 en 2005 voor de vijfde keer als president van Zimbabwe herkozen werd.
Bij de verkiezingen van 2009 was er opnieuw veel intimidatie maar werd Mugabes partij ZANU PF bij parlementsverkiezingen toch verslagen door de oppositiepartij MDC. Ook in de eerste ronde van de presidentsverkiezingen haalde Tsvangirai een ruime voorsprong maar net geen meerderheid. In de aanloop naar de tweede ronde van de presidentsverkiezingen nam het geweld en de molestaties van MDC-aanhangers dermate toe dat Tsvangirai gedwongen was zich terug te trekken. Mugabe riep zichzelf als enig overgebleven kandidaat uit tot winnaar. Onder druk van de buurlanden (verenigd met Zimbabwe in de SADC) kwam na een jaar touwtrekken een regering van nationale eenheid tot stand van ZANU PF en de beide MDC partijen. Mugabe en zijn ZANU PF kwamen de afspraken van het regeerakkoord niet na en bleven doorgaan met het gewelddadig bestrijden van hun politieke tegenstanders. De aankondiging van Mugabe dat er in 2011 weer verkiezingen zouden worden gehouden was het startsein voor de ZANU PF milities om weer een golf van geweld te beginnen.
De actuele situatie in Zimbabwe in kort bestek:
Een paar zaken die tijdens het regime van Mugabe zijn verslechterd:
- Zimbabwe werd altijd de graanschuur van Afrika genoemd. Door het regime van Mugabe is deze graanschuur nu leeg en heerst er veel armoede en zelfs honger.
- De gezondheidszorg in Zimbabwe is erg verslechterd. Een groot ziekenhuis in Harare, waar altijd goede zorg werd verleend, heeft geen geld om deze zorg te leveren. De meeste verpleegkundigen en artsen voeren hun beroep niet meer uit. Vorig jaar november hebben artsen en verpleegkundigen gestaakt voor een beter salaris, maar de regering wilde niet in onderhandeling.
- Aan het einde van de regeringsperiode van ZANU PF was de inflatie opgelopen tot een percentage van een cijfer met tientallen nullen. Onder de regering van nationale eenheid slaagden MDC ministers er in om deze tot staan te brengen, de Zimbabwaanse dollar af te schaffen en de Amerikaanse dollar en een aantal andere buitenlandse valuta als officële Zimbabwaanse betaalmiddelen in te voeren.
- De economie verbeterde, maar de koopkracht van de armen werd getroffen. Momenteel is in winkels weer van alles te koop, maar is het te duur voor een groot deel van de bevolking.
De krant Zimbabwean:
Vanaf 2007 verschijnt de krant "Zimbabwean" eens per twee weken. Deze krant is in te zien in de Openbare Bibliotheek te Groningen.
Sponsor een collega in Zimbabwe!
Een vakbondslid in Zimbabwe heeft moed nodig, want de regering in Zimbabwe is geen vakbondsvriend. Intimidatie en geweld tegen vakbondsvrienden zijn aan de orde van de dag. Het is daarom belangrijk dat de bonden hun leden een steuntje in de rug kunnen geven, onder andere via het vakbondsblad "The Worker" - een van de weinige bronnen van vrije informatie. Lees meer...