India
SEWA
Van alle werkende vrouwen in India werkt 94% in de informele sector. De sector waar gewerkt wordt zonder vangnet, redelijke loonafspraken, reguliere gezondheidszorg of pensioenplan. Ze hebben geen vast werk, maar verdienen her en der wat geld. Ze hebben een straathandeltje in groente, fruit, vis, kleding of huishoudelijke artikelen, werken in de bouw, in de landbouw, rollen sigaretten, naaien kleding of weven thuis, verzamelen oud papier, duwen handkarren, vervoeren vracht op hun hoofd of zijn handwerklieden.
De vrouwen verdienen bij elkaar slechts een tiende van de Indiase loonsom. Dat komt vooral doordat ze vrouw zijn. Ze hebben weinig rechten en missen ook de kansen en de voordelen die het werken in de formele economie doorgaans biedt.
De Self Employed Womens Association is al sinds 1972 actief in het organiseren van vrouwen. En met succes. Want langzamerhand is SEWA uitgegroeid tot een invloedrijke nationale en internationale voorvechter in verbetering van leef- en arbeidsomstandigheden van vrouwen in India. Het ledenaantal is bijna 2 miljoen.
Vrouwen die via de projecten van SEWA een grotere stem krijgen in een door mannen gedomineerde samenleving. Hoger op de sociale ladder komen te staan en binnen het gezin en de gemeenschap meer leiding kunnen nemen. Vrouwen die sterker worden, door het te kunnen zijn.
Project kinderopvang SEWA
Onderwijs is een universeel recht van kinderen. Dat is zo afgesproken in de Verenigde Naties. Ook India heeft zijn handtekening gezet onder die afspraak. Een deal die het maar moeilijk kan nakomen. De Self Employed Womens Association (SEWA) doet daar wat aan. Door onderop te beginnen.
Wat is er aan de hand?
Business is booming in India maar in alle euforie van economische bloei in India zijn het de vrouwen op het platteland die onder aan de ladder staan . Zij werken dagen van 12 tot 18 uur. Oogsten, melken, telen. Werken in de bouw, sigaretten verkopen, rotzooi opruimen voor een hongerloontje. Zonder sociale zekerheid, scholing, laat staan een pensioenplan.
Dat doen ze met hun kinderen op de rug, omdat er geen voorzieningen zijn om deze kinderen op te vangen. En omdat deze kinderen geen aansluiting vinden met regulier onderwijs, dreigt voor hen hetzelfde lot. Ongeschoold onderaan de ladder. Een ladder die nog altijd is gebouwd op mannelijke maat.
Kinderopvangcentra
In de afgelopen jaren heeft de Indiase bond in de gemeenschappen Kheda en Anand 27 Child Care Centers (kinderopvangcentra) opgericht. Om kinderen een goede start te kunnen geven, en de hardwerkende moeders en zusjes de mogelijkheid te geven hun handen vrij te maken om bijvoorbeeld te leren lezen en schrijven en het belang van onderwijs in te zien. Op dit moment worden rond de 900 kinderen in de centra opgevangen.
Meer dan opvang
De kinderopvangcentra doen echter meer dan alleen opvangen. Ze zorgen ervoor dat de kinderen ook daadwerkelijk lesprogramma's volgen die bij de ontwikkeling van hun leeftijd passen. Zo zijn er aparte curricula voor 0-3 jarigen, en weer andere voor 3-6 jarigen.
Ook krijgen de kinderen goed te eten in de kinderopvangcentra. Goed voor hun fysiologische ontwikkeling, maar ook weer een zorg minder voor de moeders. En wanneer de dreumesen de leeftijd hebben bereikt om regulier onderwijs te volgen, zijn ze daar klaar voor. Ze zijn in staat om de lesstof te volgen. Zijn gewend aan school. Eenmaal op school, worden de kinderen ook in de gaten gehouden door SEWA. Zo zorgt de bond ervoor dat het werk van de kinderopvangcentra niet voor niets is geweest, en misschien wel belangrijker, dat kinderarbeid actief wordt bestreden.